Муҳтарам Ҳақназар Ғоиб! Шумо дар радифи шоирони ҷавони кӯшову тозанафасе, ки охири солҳои шастуми асри гузашта вориди адабиёт шуданд, бо нахустин қаламиҳои пурҳарорат аз худ дарак додед ва таваҷҷуҳи гавҳаршиносро ба сӯи хеш ҷалб кардед. Устодон Мирзо Турсунзода, Аминҷон Шукӯҳӣ, Муъмин Қаноат ва Убайд Раҷаб бо хондани аввалин шеърҳои Шумо истеъдодатонро шинохтанд ва дарёфтанд, ки […]
Муҳтарам Амонбой Ҷуманов! Шумо – адиб ва тарҷумони шинохтаро бо фарорасии 80-умин солгарди зодрӯзатон самимона муборакбод менамоем. Боиси фараҳмандист, ки Шумо умри босамари хешро сарфи тарҷума кардед ва дар ин ҷода ба комёбиҳои назаррас ноил гардидед. Осори аксари нависандагони тоҷик тавассути қалами Шумо ба забони ӯзбекӣ тарҷума, нашр ва мақбули ҳазорҳо хонандагон гардидаанд. Шумо дар […]Идома...
Муҳтарам Ҷӯра Ҳошимӣ! Шеъри нахустини Шумо барои бачаҳо 48 сол қабл чоп шуда буд. Ба зудӣ бо «Соябони ранга» ба гулбоғи адабиёти бачагонаи мо дохил шуда, таваҷҷуҳу эътибори хонандагони асили шеъри кӯдаконаро ҷониби хеш ҷалб кардед ва то имрӯз «Хати амонӣ» дар даст, зери нурҳои ҳаловатбахши «Офтобак» бо «Баччаҳо дар кӯчаҳо» қадам мезанед, ба онҳо […]Идома...
Адиби арҷманд, устод Гулрухсор Сафӣ! Шумо дар навҷавонӣ ҳамчун узви фаъоли маҳфили адабии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон (ҳоло Донишгоҳи миллӣ) ному шуҳрат ёфтед ва намунаҳои ашъоратон дар нашрияҳо муттасил ба табъ мерасиданд. Аз соли 1970 то 1981 ба сифати муҳаррир дар рӯзномаи «Пионери Тоҷикистон» ва маҷаллаи «Машъал» фаъолияти пурбору назаррас доштед ва дар пурмуҳтавотару хонданитар шудани […]Идома...
ШАҲРИЯИ ГИРОМӢ! Шумо дар радифи он бонувони қаламкашед, ки охири солҳои ҳафтод ва оғози солҳои ҳаштодум ба арсаи адабиёти тоҷик ворид шуданд ва бешак, ҷойгоҳи хоси худро пайдо кардед. Аз аввалин шеърҳоятон, ки ҳамон солҳо дар матбуоти даврӣ интишор меёфтанд, нафаси тозаи шоирӣ ва нафосати занонаи шеъратон бармало буд. Таҳсил дар факултаи суханшиносии Донишгоҳи давлатии […]Идома...
МУҲТАРАМ АБДУЛҲАМИД САМАД! Шумо баъди фарогирии маълумоти миёнаи умумӣ дар мактаби миёнаи № 6-и деҳаи Кадучии ноҳияи Восеъ, ки ҳоло номи шоир Ғоиб Сафарзодаро дорад, ба факултаи филологияи Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанбе дохил гардида, онро соли 1969 бо муваффақият хатм намудед. Ҳамзамон дар баро- бари донишҷӯӣ ба ҳайси ходими адабӣ дар рӯзномаи «Тоҷикистони Советӣ» фаъолияти […]Идома...
Меҳру муҳаббат нисбат ба адабиёт Шуморо баъди хатми мактаби миёнаи деҳаи Обқарчиғайи ноҳияи Истаравшан ба факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров овард. Фаъолияти меҳнатии Шумо аз шуъбаи фарҳанги ҳукумати ноҳияи Зафаробод оғоз ёфт. Сипас ба кори рӯзноманигорӣ гузашта, ибтидо ба ҳайси мухбири рӯзномаи «Зарбдор»-и ноҳия, солҳои 1982-1993 мухбири рӯзномаи «Ҳақиқати Ленинобод», […]Идома...
Хонандагони тоҷик бо ном ва шеърҳоятон аз нимаи дувуми асри сипаришуда ошно ҳастанд ва Шуморо шоири салимтабъу борикандеш дарёфтаанд. Соли 1967 баъди хатми риштаи суханшиносии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон як муддат дар рӯзномаи маҳаллии «Қаротегини советӣ» ба фаъолияти рӯзноманигорӣ пардохтед ва аз ҳамон ҷавонӣ дар инъикоси масъалаҳои гуногуни ҳаёти ҷомеа маҳорати хуби қаламкашиятон ошкор буд ва […]Идома...
Шумо пас аз хатми факултаи таъриху филологияи Донишкадаи давлатии омўзгории Душанбе ба номи Т. Г. Шевченко (ҳозира Донишгоҳи давлатии омўзгории ба номи Садриддин Айнӣ, 1963) ба ҳайси муаллим, ходими адабии рўзномаи “Пионери Тоҷикистон” (“Анбоз”), мудири шуъбаи рўзномаи “Комсомоли Тоҷикистон” (“Ҷавонони Тоҷикистон”), мудири шуъбаи адабиёт ва санъати рўзномаи “Тоҷикистони Советӣ ” ( “Ҷумҳурият ” ), мудири […]Идома...
Шумо адиби публитсисте мебошед, ки дар баробари китобҳо ва маводи матбуотӣ тавассути очеркҳои радиоӣ низ ҳаёту фаъолияти адибон, ҳунарпешагон дигар шахсиятҳои бузурги халқи моро дар тўли солҳои зиёд инъикос менамоед. Шумо пас аз хатми мактаби миёнаи №13 Панҷакент (1969) дар Кони маъдани Ҷиҷикрўд кор карда, бо ҳаёти мардум аз наздик шинос шудаед ва баъди хатми […]Идома...