МУҲТАРАМ АБДУРАҲМОНИ АБДУМАННОН Шумо аз донишмандони пешсафи замони мо дар бахши адабиётшиносӣ ва нақди адабӣ маҳсуб меёбед, ки масъалаҳои умдаи шеъри муосири тоҷик, таърихи адабиёти тоҷикии даврони шўравӣ, назария ва нақди адабиёт, робитаҳои адабӣ ва тарҷумаи бадеӣ мавзуъҳои марказии тадқиқоти илмиву адабиатон мебошанд. Баъди хатми мактаби миёнаи зодгоҳатон дар шуъбаи шарқшиносии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон таҳсил […]
БА МУНОСИБАТИ 85-СОЛАГИИ УСТОД ЎРУН КЎҲЗОД Шумо баъд аз хатми мактаби ҳаштсолаи деҳа таҳсили худро аввал дар Омўзишгоҳи омўзгории Панҷакент (1951-1955) ва баъдан дар Донишкадаи давлатии омўзгории Душанбе ба номи Т. Г. Шевченко (1955-1959) идома дода, баъди хатми донишкада фаъолияти хешро ба ҳайси омўзгор дар мактаби миёнаи ба номи Иличи ноҳияи Кировобод (ҳозира н. Панҷ) […]Идома...
Шуморо хонандагон ҳамчун рўзноманигор ва драмнавис мешиносанд ва ба навиштаҳоятон ошноянд. Шумо баъди хатми мактаби миёнаи рақами 20-и деҳаатон Ғозиён ба факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии педагогии Хуҷанд дохил шуда, онро бомуваффақият хатм намудед. Аз соли 1980 то соли 1988 ба ҳайси мухбири махсуси рўзномаи «Комсомоли Тоҷикистон» дар вилояти Суғд фаъолият кардед. Дар тўли фаъолияти меҳнатиатон […]Идома...
Шумо баъд аз хатми шуъбаи забони форсии факултаи забонҳои шарқи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон фаъолияти эҷодиатонро соли 1975 дар рўзномаи вилоятии «Бадахшони Советӣ» оғоз бахшида, солҳои зиёде мухбир, мудири шуъба ва ҷонишини сармуҳаррири рўзномаи мазкур будед. Аз соли 1996 дар дастгоҳи раиси ВМКБ вазифаҳои мухталифро иҷро кардед, вакили Маҷлиси вакилони халқи ВМКБ интихоб шудед. Аз соли […]Идома...
РАҲМАТ НАЗРИИ ГИРОМӢ! Шумо ҳанўз аз даврони мактабхонӣ ба адабиёт ишқу алоқаи зиёд доштед ва чакидаҳои нахустини қаламатон ҳамон айём дар маҷаллаи «Машъал» нашр мешуданд. Муҳаббататон ба шеър баъд аз донишҷўи факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон (Донишгоҳи миллӣ) шуданатон афзунтар гашту доираи огоҳи- ятон аз назокатҳои он густариш ёфт. Баъди хатми донишгоҳ дар рўзномаи «Маориф […]Идома...
Адибон дар ҳама давру замон ҳамқадами ҳаёт ва ҳамдами халқи хеш будаанд ва дар рӯҳияи инсондӯстию меҳанпарастӣ, худшиносии миллию ифтихор доштан аз таъриху фарҳанг ва бузургони миллати хеш тарбия намудани ҷавонону наврасон саҳми бориз доштаанд. Шумо низ бо дарки амиқи ин масъулият дар назди Сухану хонанда солҳо боз, ин бори гарон бар дӯш, заҳмат мекашед. Дар […]Идома...