факултети забонҳои Осиё ва Аврупо рўнамоии тарҷумаи шеърҳои «Дафтари Порис»-и Шоири халқии Тоҷикистон Қутбӣ Киром ба забони фаронсавӣ баргузор гардид. Тарҷумаи шеърҳоро дотсенти кафедраи забонҳои хориҷӣ Тўйчибой Ҷумъаев бо забони фаронсавӣ анҷом додааст. Нависандаи халқии Тоҷикистон Абдулҳамид Самад, шоирони халқии Тоҷикистон Аскар Ҳаким, Камол Насрулло, Доро Наҷот ва академик Кароматулло Олимзода дар бораи шеър ва […]Идома...

Чанде пеш шоир, рўзноманигор, узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон Фарзон Назрӣ дар синни 60-солагӣ бо зиндагӣ падруд гуфт. Марҳум бо ҳилму фурўтанӣ ва самимияти камназири худ байни ёрону дўстон маҳбубият дошт ва бо рафтани худ андўҳи гароне дар дилашон гузошт. Фарзон Назрӣ 25 ноябри соли 1964 дар рустои Каздони ноҳияи Айнӣ дида ба олам кушод ва […]Идома...

Мусоҳиба бо нависанда Абдулҳамид Самад перомуни шахсияти устод Боқӣ Раҳимзода – Бисёр иттифоқ меафтад, ки чеҳраҳо ва инсонҳои наҷиб аз дидори аввал дар хотир нақш ме­банданд. Бори нахуст кай ва дар куҷо устод Раҳимзодаро дидед? – Бори аввал устод Боқӣ Раҳим­зодаро дар саҳни Донишкадаи омӯз­гории пойтахт дидам. Дар назарам нури чеҳра, нигоҳи пурмеҳр, ҳазлу табассум пеш-пеши […]Идома...

Ба муносибати 80-солагии Шоири халқии Тоҷикистон, шодравон Сайидалӣ Маъмур Устод Сайидалӣ Маъмур меъ­море буд, дар коргоҳи сухан. Зеро ӯ ба василаи дарку фаросат ва табъи худодод суханро образноку муъҷаз ва пироҳани онро муҷаллову му­наққаш меофарад. Ба гумони ғолиб, ҳамин хислати шеъри шоир аст, ки ба ҷонҳои афсурда насими тоза да­мондаву замирашро саршори ишқи зиндагиву нигоҳашро […]Идома...

Дарди ту аз дарди ҳар шоир гузашт, Дарди аввал шуд, зи ҳар охир гузашт. Он ҳама буд аз қазо дарди дигар, Ин бувад дарди дилу дарди ҷигар… Рустамӣ, гум кардаӣ суҳробҳо, Чашм дар обиву дил дар тобҳо… Эй азиз, аз чоҳ, инак, сар бикаш, Сӯи Мисри сарфарозӣ пар бикаш… Дар ду дунё, эй аламдори алам, […]Идома...

(Аз фаъолияти Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон) Муҳити адабии мо дар соли 2024 ран­горанг буд ва дар маҷмуъ метавон онро хуб баҳогузорӣ кард. Нависандагонамон чун собиқа ҳамқадаму ҳамнафаси за­мон буданду ҳастанд ва аз пешравиҳои ҷомеа болида, аз ногувориҳо эҳсоси но­роҳатӣ кардаанд. Нисбат ба ҳеҷ як рӯй­дод бетараф набуда, албатта, вокуниш ҳам нишон додаанд. Дар ибтидои сол бо […]Идома...

Нахустин қиссаи даврони нави ада­биёти тоҷик – “Одина”-и устод Садрид­дин Айнӣ сад сола шуд. “Одина” натанҳо повести аввалини нависанда аст, балки нахустин повест дар таърихи адабиёти муосири тоҷик мебошад. Ин повестро устод Айнӣ соли 1924 навишта буд ва “худи ҳамон сол чанд порчаи он бо сарлавҳаи “Саргузашти як тоҷики камбағал ё ки “Одина” дар саҳифаҳои […]Идома...