Ин сатрҳо, ки ҳоло рӯйи коғаз меорам, эҳсоси лаҳзаина не, ташвишҳои ҳамешагӣ, хавотирии доимии мананд. Нохудогоҳӣ, бепарвоиву бетарафии баъзе ҳаммиллатони худро нисбат ба сабақҳои таърихи пур аз шебу фароз ва тақдири ояндаи худ мебинаму дуд аз димоғам мебарояд. Ин руҳи нохудогоҳӣ, ба ҳар он чи худист, санг задану он чи бегона аст, парастишу ситоиш кардан […]Идома...
Оташ задани китоб ҷиноят ва аз ин ҳам ҷинояти вазнинтар нахондани китоб аст… Рэи Брэдбери Дар масъалаи китобу китобхонӣ ҳамеша ду равиши андеша роиҷ буда, ки яке маҳсули муносибат ба китоб донистан ва фаҳму дарки чизҳои номафҳум аст ва дигаре он донистаҳоро ба нафъи беҳбуд бахшидани вазъи зиндагӣ, рушди кишварҳо ва таъмини ҳаёти шоиста истифода […]Идома...
Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон аз минтақаҳоест, ки бо пешинаи таърихӣ ва дороиҳои табииву маънавии худ барои ҳама тоҷикон ифтихорофарин аст. Шоири халқии Тоҷикистон Рустам Ваҳҳобзода ва адиби ҷавон Толиби Луқмон сайри маънавие ба ин гӯшаи биҳиштии сарзаминамон доштанд, ки фишурдаи суҳбаташонро ба хонандагон пешкаш мекунем. Т. Л: — Чун Бадахшон мегӯем, оламе аз зебоиву баландиҳо […]Идома...
Ба назари аввал чунин менамояд, ки кори эҷодӣ комилан инфиродист ва асарҳои бадеӣ, аз ҷумла шоҳкорҳо, ба танҳоӣ ва дар гӯшаи инзиво офарида мешаванд. Бо вуҷуди ин, дар таърихи адабиёт мисолҳои равшане ҳастанд, ки бо ҳамқаламӣ навишта шудани асар ва бо як бол ба авҷи шуҳрат парвоз кардани ду нафарро таъйид мекунанд. Кифоя аст, ки […]Идома...
Дар бораи романи «Гардиши девбод»-и Нависанда халқии Тоҷикистон Абдулҳамид Самад аз замони нашр то ба имрӯз андешаҳои зиёде гуфта шудаанд ва дар оянда ҳам мавриди муҳокима ва баррасиҳо қарор хоҳад ёфт. Номзади илми филология Хуршеда Ҳошимова бо нависанда роҷеъ ба баъзе масъалаҳои мубрами марбут ба эҷоди ин асар ва вазъи насри муосир суҳбат орост. Суол: […]Идома...
(Мусоҳибаи Салими Зарафшонфар бо Абдураҳмони Абдуманнон) – Устод, ҳафтодупанҷсолагиатонро бо чӣ рӯҳия истиқбол мегиред? – Бо андешаву пиндорҳо дар он хусус, ки чӣ кардаму чӣ бояд кунам. Албатта, фурсат каму кор бисёр. Аз ҷумлаи мақсадҳое, ки ба нақша гирифтаам, аввал бояд як васияти муаллим Муҳаммадҷон Шакуриро баҷо орам. Ду рӯз пеш аз вафоташ дар бемористони […]Идома...
Чанде пеш шоири шинохтаи Эрон Алиризо Қазва меҳмони Тоҷикистон буд. Ӯро дар кишвари мо бештар ҳамчун муаллифи муқаддимаи китоби «Хуршедҳои гумшуда» мешиносанд. Ин навишта дар замони худ сарусадои зиёде эҷод карда буд ва таассуроти аксар ҳам дар бораи ин навишта ва назариёти муаллифи он бар асоси шоеаҳост ва худи онро нахондаанд. Аз фурсат истифода бурда, […]Идома...
Суҳбати Матлуба Ёрмирзоева бо нависанда Ғайрат Ҳаким – Аввалан Шуморо ба муносибати таълифи романатон “Ҳукми бадтар аз марг” муборакбод мегӯям. – Ташаккур! – Романи «Ҳукми бадтар аз марг» манзури хонандаҳо гашт. Мегуфтед, ки чаро қаҳрамонҳои асосии ин роман асосан манфианд? Ба мисли Раҷаб, Суҳроб… Чӣ Шуморо водор кард, ки вобаста ба олами ҷиноят роман эҷод […]Идома...
– Устод, чӣ Шуморо водор намуд, ки по ба майдони адабиёт гузоред? – Маро шавқи хондан ва завқи ба маънояш сарфаҳм рафтан нависанда кардааст. Ва аслан гирем, ман ҳоло ҳам хонандаам, на нависанда. Навиштаҳоям бино бар заруратеанд, ки ҷойҳои холии китобҳои хондаамро пур бикунам. Ман аз ҷумлаи шогирдони танбал набудам, бисёр китоб мехондам, бисёр меомўхтам, […]Идома...
— Дуруд, устоди гиромӣ! Хаста набошед. Аз ҳикояи нави «Озмоиш»-атон, ки чанде пеш дар «Адабиёт ва санъат» нашр шуд, аён мегардад, ки ҷазбаи қалам мисли ҳамеша Шуморо сари мизи кор мекашад ва ба навиштан водор мекунад. Оё боре шуда, ки аз шуғли якумраи худ – эҷоди асари бадеӣ эҳсоси хастагиву дилмондагӣ дошта бошед? — Тандурусту […]Идома...