— Дуруд, устоди гиромӣ! Хаста набошед. Аз ҳикояи нави «Озмоиш»-атон, ки чанде пеш дар «Адабиёт ва санъат» нашр шуд, аён мегардад, ки ҷазбаи қалам мисли ҳамеша Шуморо сари мизи кор мекашад ва ба навиштан водор мекунад. Оё боре шуда, ки аз шуғли якумраи худ – эҷоди асари бадеӣ эҳсоси хастагиву дилмондагӣ дошта бошед? — Тандурусту […]Идома...

– Устоди гиромӣ , имрӯз шумо ҳамчун нависанда ба қуллаи баланд расидаед. Вақте ки ба қафо, ба роҳи тайкардаатон назар меафканед, вуҷудатонро чӣ эҳсосоте фаро мегирад? – Ман дар зиндагӣ бештар бо одамони нек вохӯрдам. Тасаввур кунед, бо маслиҳати устод Мирзо Турсунзода сармуҳаррири «Садои Шарқ» Убайд Раҷаб аз курсии донишҷӯӣ маро ба ҳайси мудири шуъбаи […]Идома...