Нахустин суханро дар ситоиши забони ин достони беназир Давлатшоҳи Самарқандӣ соли 1487 дар «Тазкират- уш-шуаро» гуфтааст. Ӯ бо истинод ба ин мазмун – «дар ниҳоди сухан доди суханварӣ додан», ки дар матни зерини Ҳаким Абулқосими Фирдавсӣ омадааст: Бигуфтӣ, ки ман дар ниҳоди сухан Бидодастам аз табъ доди сухан. Ҷаҳон аз сухан кардаам чун биҳишт, Аз […]Идома...
Ҷараёни тайёрӣ ба анҷумани якуми нависандагон қариб ду сол идома ёфт (агар қарори ҳизби коммунисти Тоҷикистонро, ки танҳо 10 июли соли 1932 дар ин мавзуъ қабул гардид, ба ҳисоб гирем), вале рӯҳияи умумии омодагӣ аз рӯзи қабули қарори ҳизби умумииттифоқ оғоз гардида буд. Аммо ин тайёрӣ дар арафаи анҷуман боз ҳам суръат гирифт, ки бастаи […]Идома...
Реҳлати Кароматуллоҳи Мирзо, Нависандаи халқии Тоҷикистон, барандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Рӯдакӣ, инсони хоксор, нармгуфтор, ватандӯст, зиндагидӯст, миллатдӯст маро сахт ғамгин кард. Аз ҳикояҳои аввалин то навиштаҳои охиринаш хабардорам. Ҳамчун инсон, нависанда, шаҳрванд, шахсият ҳар қадар муҳаббату имконият, ки дошт, ба харҷ дод. Мегӯянд, нависандаҳо баъди рафтан дар симои қаҳрамонҳои осорашон зиндагӣ мекунанд. Яъне, ки […]Идома...
Хабари даргузашти нависандаи воқеан маҳбубамон Кароматуллоҳи Мирзоро аз шабакаҳои иҷтимоӣ хондам ва чун бо рисолате берун аз пойтахт будам, натавонистам дар ҷанозаи устод паҳлуи додаронам Парвизу Иқбол бошам. Баробари ба Душанбе расидан бо мудири нашриёти «Балоғат» Искандари Носир ба ҳавлии устод ба деҳаи Нилкон омадем. Гурӯҳи ҳамсоягон бо одати деринаи русто баъди адои намози аср […]Идома...
Нависандаи халқии Тоҷикистон, Кароматуллоҳи Мирзо шаби гузашта, 19-уми октябр дар синни 83 дунёи фониро падруд гуфт. Кароматуллоҳи Мирзо барандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Рӯдакӣ ва аз шинохтатарин нависандаҳои тоҷик буд. Ӯ 25 апрели соли 1942 дар деҳаи Нилкони ҷамоати Роҳатии ноҳияи Рӯдакӣ ба дунё омадааст. Соли 1963 факултаи таъриху филологияи Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанберо хатм […]Идома...
Аз чопи қиссаи “Ривояти Суғдӣ”-и устод Сотим Улуғзода 50 сол сипарӣ шуд. Ба ин муносибат дар Иттифоқи нависандагон маҳфили илмию адабӣ баргузор гардид ва адибону пажӯҳишгарон дар бораи таърихи иншои ин асари машҳур, арзиши бадеӣ ва вежагиҳои хоси он андешаҳояшонро баён карданд. Матлаби зер ба ҳамин муносибат пешкаши хонандагон мегардад. Қиссаи С. Улуғзода «Ривояти суғдӣ» […]Идома...
Озмуни имсолаи “Донандаи беҳтарини асарҳои Пешвои миллат” аз 23-юм то 27-уми моҳи сентябр дар Китобхонаи миллӣ баргузор шуд. Сарпараст ва ташкилкунандаи ин тадбири муҳим Китобхонаи миллӣ буд: толорҳои муносиб барои ташкили озмун, китобҳо ва асноди дигари кумакрасон, намоиши пурраи асарҳои Пешвои миллат дар ду толоре, ки озмун мегузашт, ғизо барои доварон, таъмини саривақтии ҳузури довталабон, […]Идома...
Забони тоҷикӣ, ки дар тӯли асрҳо инҷониб ҳамчун забони фарҳангсоз дар ҷаҳон аз мақому азамати хоса бархурдор аст, 36 сол аст, ки дар зодгоҳи аслии худ ба ҳайси забони расмии давлатӣ истифода мегардад. Забони тоҷикӣ аз куҳантарину ғанитарин забонҳои дунё ба шумор омада, сарвати луғавии хеле фаровон ва сохтори устувор дорад. Бо ин забон сангнавиштаву […]Идома...
Ибтидо Ҷойи ифтихору саодатмандист, ки Тоҷикистони куҳантаърихи мо баъди соҳибистиқлол гардиданаш, дар баробари пайдо кардани дигар имконот, имкони муносибе ба даст овард, то ба забони тоҷикии хеш истиқлоли комил диҳад. Ин, махсусан, барои мо, аҳли сухану эҷод боиси хушбахтиву сарфарозӣ буд. Ёд дорам, ки чунин пайки хуш ҳанӯз 22 июли соли 1989 фазои Тоҷикистонро фаро […]Идома...
Ҷӯрақул Аҷиб аз нависандагони сермаҳсули мо буда, то имрӯз чакидаҳои хомааш бо номҳои «Таваллуди муҳаббат» (1990), «Хиёнат» (1992), «Ҷорӯбкӯл – зодгоҳи паҳлавонон» (1997), «Нафаси давр» (1999), «Фарзанди ҷасорат» (2000), «Таҳамтан» (2001), «Занҷири тилло» (2002), «Симои нексиришт» (2002), «Тоҷикистон – кишвари обҳои зулол» (2002), «Марди дарёдил» (2004), «Садои ҷовидон» (2005), «Оинаи дил» (2007), «Ошёни ишқ» (2010), […]Идома...



