Номаи шодбошии ИНТ ба адиби хушбаён Нарзулло Тиллозода
Нарзулло Тиллозода 80-сола шуд
Мавсуф баъди хатми факултаи ҳуқуқшиносии Университети давлатии Тоҷикистон ба номи В.И. Ленин (ҳоло Донишгоҳи миллӣ) ба ҳайси муфаттиш дар ШКД-и ноҳияи Марказии (ҳоло Фирдавсӣ) шаҳри Душанбе (1967-1975), Раёсати тафтишоти Вазорати корҳои дохилии ҶТ (1975-1980), сардори шуъбаи тафтишотӣ ва ҷонишини сардори Раёсати корҳои дохилаи вилояти Қӯрғонтеппа (1980-1993), сардори шуъбаи назорати методии Раёсати тафтишоти ВКД (1993-1996), сардори Раёсати Саридораи полиси андоз (1996-2002), сардори шуъбаи раёсати сиёсати кадрии Вазорати даромадҳо ва пардохтҳо (2002-2007), сармутахассиси шуъбаи ҳуқуқи Раёсати хизмати давлатии назди Президенти ҷумҳурӣ (2007-2009) кор кардааст.
Соҳибҷашн аз солҳои шастуми асри гузашта ҳамчун шоири бачаҳо ба майдони адабиёт гом ниҳод ва аввалин навиштаҳояш дар рӯзномаҳои «Ҳақиқат», «Пионери Тоҷикистон», «Комсомоли Тоҷикистон», «Маориф ва маданият» ба табъ расиданд. Осори барои бачаҳо офаридааш бо номҳои «Лола баромад» («Маориф»,1986), «Ҳусни дара» («Адиб», 1990), «Турнаҳо» («Адабиёти бачагона», 2017), «Тиру камон», «Офтоб ва ҷодугар» («Адабиёти бачагона», 2018) рӯйи чоп омаданд.
Солҳои ҳаштодуми асри гузашта ба эҷоди асарҳои детективӣ пардохт ва метавон гуфт, ки ба ин навъи наср шукӯҳи тоза бахшид. Маҳсули заҳмати шаборӯзиаш бо номҳои «Қотили ниқобпӯш» («Ирфон», 1989), «Қиссаи портфели сурх» («Ирфон», 1992), «Туҳмат» («Ирфон», 1999), «Доми фиреб» («Адиб», 1999), «Бунёди полиси андоз» («Нодир», 2000), «Барқия аз ҷаҳаннам» («Ирфон», 2004), «Кушоед, ман аз милитсия!» («Ирфон», 2005), «Қотили зархарид» («Ирфон», 2007), «Хоки Ватан» («Адиб», 2008), «Полковник Соибов» («Нодир», 2010), «Ҳотами замона» («Нодир». 2012), «Ду нозир» («Балоғат», 2013), «Қотили бегуноҳ» («Адиб», 2014), «Гиреҳи муаммо» («Балоғат», 2015), романҳои «Ёде аз гузашта» («Балоғат», 2016), «Хотираҳои муфаттиш» («Ирфон», 2017), «Сарбози махфӣ» («Ирфон», 2019), «Ба Ватан хизмат мекунам» («Ирфон», 2019) ба дасти хонанда расиданд, ки кори пурмашаққати кормандони милиса ва дигар мақомоти ҳифзи ҳуқуқу тартиботи кишварро дар қолаби бадеӣ ба таври воқеъбинонаву муассиру ибратбахш ба хонанда бозгӯ месозанд.
Дар баробари он ки асарҳои мавсуф ба забони русӣ (романи «Земля родная», («Балоғат», 2017), ӯзбекӣ ва дигар забонҳо тарҷума шудаанд, худи ӯ низ рӯ ба тарҷума оварда, ҳикояҳои нависандаи чех Г. Чапек, нависандаи рус В. Гаршин ва шеърҳои бачагонаи шоири рус Б. Заходерро ба тоҷикӣ гардондааст.
Заҳматҳои моҷаронависи маъруф бо медалҳои «Барои хидмати бенуқсон», «Собиқадори меҳнат», Аълочии милиса, «Ҳуқуқшиноси шоистаи Тоҷикистон», нишони «Сухан»-и Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон қадрдонӣ шудаанд.
80-умин солгарди умри ҳампешаи гиромиқадри худро сидқан табрик гуфта, ба ӯ сиҳҳатии комил, табъи болида, хотири осуда ва саодати ҳамешагии рӯзгорро таманно дорем.
Раёсати Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон
