АЗИЗӢ ШАРИФБЕК

ШАРИФБЕК АЗИЗӢ 24 апрели соли 1955 дар деҳаи Сағирдашти ноҳияи Дарвози ВМКБ таваллуд ёфтааст.
Соли 1981 факултаи ҳуқуқшиносии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленин (ҳозира Донишгоҳи миллии Тоҷикистон)-ро хатм карда, барои кор ба ВКД ҶТ фиристода шудааст.
Аз январи соли 1982 то июни 2010 дар мақомоти милитсияи кишвар ифои вазифа на-мудааст.
Майори мустаъфии милитсия мебошад.
Ба саҳнаи адабиёт аз охири солҳои наваду-ми асри мозӣ ворид омадааст ва дар муддати кӯтоҳе худро чун қаламкаши касбӣ муаррифӣ намудааст.
Аввалин қиссаи ӯ «Ҷосус» дар давоми моҳҳои ноябри соли 2001 – июни 2002 дар сию чор шумораи ҳафтаномаи «Озодӣ ва ин-кишоф» дастраси хонандагон гардидааст.
Маҷмӯаи аввалини навиштаҳояш «Дурахши алмос», ки қиссаҳои моҷаройии «Ҷосус» ва «Дурахши алмос»-ро дар бар мегирад, соли 2004 интишор ёфтааст.
Соли 2005 маҷмӯаи дувуми осораш «Порикоб» қиссаҳои моҷаройии «Оҳ, Тамара!», «Пораи қанд» ва «Порикоб»-ро дастраси ҳаводорони муаллиф гардонидааст.
Маҷмӯаи савуми нависанда «Парвоз» соли 2007 аз чоп баромадааст.
Соли 2012 порае аз қиссаи детективии ӯ «Кунҷи нигоҳ» дар маҷмӯаи дастҷамъии «Наврӯзи мо», соли 2013 порае аз романи «То реша дар об аст..» дар моҳномаи «Садои Шарқ» (№9) ба табъ расидаанд.
Соли 2013 романи «Сангчарх»-ашро (дар ҳамқаламӣ бо бародараш Ҳокими Азиз) пеш-каши хонандагон намудааст.
Дар навиштаҳояш асосмандона собит наму-дааст, ки нафси баду мансабхоҳию вазифаталошӣ, булҳавасию фориғболӣ оқибати шуме дошта, одамонро то курсии ҷиноят мебаранд.
Соли 2007 ба узвияти Иттифоқи нависанда-гони Тоҷикистон пазируфта шудааст.