(Пора аз достони мустанад) — Дар Дилварзии солҳои 1955-60 ҷони ҳама мавҷудоти зинда дар от­аши азоби пахтакорӣ месӯхт, аммо ду тоифаи инсонҳо пирони пояшон ба лаби гӯр расида ва тифлони ширхораву ҷавонони акнун пушти лабашон сабзшуда беш аз ҳама ҳоли табоҳе доштанд. Ман панҷоҳ­сола будам, на фарбеҳ, на хароб, қадам аз якуним метр баландтар, вале […]Идома...